Pete Trewavas

Pete Trewavas urodził się 15 stycznia 1959 roku w Middlesborough. Dzieciństwo jak mawiał było jego najszczęśliwszym z okresów, otoczony przez rodziców, ojca, który pracował jako doradca prawny w lokalnym urzędzie, matkę, która udzielała się w różnych charytatywnych organizacjach oraz siostrę o cztery lata starszą, która się nim opieko wywala i wywierał na niego wpływ równie związany z przyszłą karierą muzyka, ponieważ dom Pete był przepełniony muzyką. Właśnie od siostry Pete brał i słuchał wszelkie płyty, w których dostrzegł coś, co go zainteresowało na, tyle że chciał się poświęcić grze na basie. Właściwie to nie od początku grał na tym instrumencie, ponieważ najpierw grywał na gitarze elektrycznej jednak sytuacja, jaka panowała w jednym z zespołów, w jakim grał przed przystąpieniem do Marillion spowodowała, że przesiadł się na bass. Co ciekawe, gdy Pete poszedł na swój pierwszy koncert, to na perkusji wystąpił Ian Mosley. Panowie jednak wtedy zupełnie się nie znali i nie rozmawiali ze sobą. Pete zadebiutował w zespole o nazwie Manatus gdzie na gitarze elektrycznej grał Robin Boult ten, z którym później współpracował Fish podczas swojej kariery solowej. Co ciekawe w przyszłości, gdy Pete odwiedzał swojego przyjaciela w domu spotykał tam również właśnie Fisha. Kolejnymi zespołami, w jakich grał Pete były Orthi, The Robins i wreszcie The Metros, który odnosił z nich największe sukcesy (m.in suportował zespół Duran Duran w Nowym Yorku). Pete grał w tym zespole pod pseudonimem Pete True. Podczas jednego z koncertów, Pete, został zauważony przez Marillion a od tego momentu niewiele już brakowało, aby został jego członkiem. Tym bardziej, że Marillion właśnie poszukiwał nowego basisty. Diz Minnitt, który przyszedł do zespołu razem z Fishem po prostu się już nie nadawał.

W późniejszym okresie Pete grał na jednej z płyt Stevena Hacketta "Feedback 86" razem z Ianem Mosleyem, a następnie również z nim na płycie Iris "Crossing The Desert" w roku 1996. Jeszcze w 1996 znajdziemy go również na solowej płycie Stevena Rothery - The Wishing Tree "Carnival Of Souls". W 2000 roku Pete wspomógł Iana Mosleya w projekcie z Benem Castle pod tytułem "Postmandkind". Gra Petea zrobiła wrażenie i zainspirowała również Mikea Portnoya z Dream Theater na, tyle że zaprosił on go do kolejnego swojego projektu Transatlantic, z którą nagrali cztery studyjne płyty ("SMPTe", "Bridge Across Forever", "The Whirlwind", "Kaleidoscope") oraz koncertowe pochodzące z tras po Europie i Stanach Zjednoczonych. W 2010 roku zespół odwiedza nawet Polskę, grając w poznańskiej Arenie. Płyty jak i trasy Transatlantic były wielkim sukcesem a zespól stał się jednym z najlepszych "super grup" w ostatnim czasie. Pete również udziela się w projekcie ukrywającym się pod nazwą Kino.

W 2011 Pete Trewavas wydał małą epkę z Robinem Boultem pod tytułem "Acoustic Industry", a ich występ wzbogacił imprezę Marillion Weekend. Następnie zaangażował się w projekt z Ericiem Blackwoodem, Edisons Children wydając album "In The Last Waking Moment". Okazał sie on sporym zaskoczeniem. A utwór "A Million Miles Away (I Wish I Had A Time Machine)", w którym w chórkach udzielił się również Steve Hogarth, odniósł swego rodzaju sukces. Na płycie zresztą nie zabrakło pozostałych muzyków Marillion. Duet Pete/Eric również wystąpił podczas imprezy Marillion Weekend i do dziś ma na swoim koncie również album "The Final Breath Before November" oraz mini album "Somewhere Between Here and There".